Κανιβαλισμός σε ζώα – Κοπροφαγία σκύλου- Γεωφαγία σκύλου … – vets.com.gr

Ανώμαλη συμπεριφορά στα ζώα μπορεί να οριστεί με διαφορετικούς τρόπους. Εξαρτάται από την εμφάνιση, τη συχνότητα ή την ένταση της συμπεριφοράς. Θεωρητικά σχεδόν κάθε συμπεριφορά θα μπορούσε να γίνει «ανώμαλη» σε ένα άτομο και κρίνεται ως τέτοια όταν είναι έξω από το φυσιολογικό πρότυπο συμπεριφοράς.
Οι περισσότερες ανώμαλες συμπεριφορές ζώων και όχι μόνο, μπορούν να κατηγοριοποιηθούν σε συλλογικό επίπεδο. Κάποιες μη φυσιολογικές συμπεριφορές μπορεί να σχετίζονται με τις συνθήκες του περιβάλλοντος (αιχμαλωσία), ενώ άλλες μπορεί να οφείλεται σε ιατρικές παθήσεις. Ο κατάλογος δεν περιλαμβάνει συμπεριφορές ζώων τα οποία είναι γενετικά τροποποιημένα.
1.- Μη φυσιολογική σεξουαλική συμπεριφορά. Έχει παρατηρηθεί μονογαμία, ασυδοσία, στο σεξ μεταξύ των ειδών, σεξουαλική διέγερση από αντικείμενα ή χώρους, βία ή εξαναγκασμό, συνουσία με νεκρά ζώα, ομοφυλοφιλική σεξουαλική συμπεριφορά, αμφιφυλοφιλική σεξουαλική συμπεριφορά, περιστασιακή σεξουαλική συμπεριφορά, καθώς και μια σειρά από άλλες πρακτικές.
2.- Ανορεξία από αυξημένη δραστηριότητα. Μια κατάσταση όπου τα ζώα ασκούνται υπερβολικά, ενώ ταυτόχρονα μειώνουν την πρόσληψη της τροφής τους και αφορά τους αρουραίους και είναι παρόμοια με την ανθρώπινη νευρική ανορεξία.
3.- Ο κανιβαλισμός. Όταν ένα ζώο τρώει την σάρκα ή τα εσωτερικά όργανα ενός άλλου ζώου του ίδιου είδους. Ο κανιβαλισμός είναι μια κοινή οικολογική αλληλεπίδραση στο ζωικό βασίλειο και έχει καταγραφεί σε περισσότερα από 1500 είδη. Δεν έχει σχέση με την έλλειψη τροφής , όπως κάποτε πίστευαν, και φαίνεται να είναι ιδιαίτερα διαδεδομένος στις υδρόβιες κοινότητες, στις οποίες το 90% των οργανισμών ασκούν κανιβαλισμό σε κάποιο σημείο του κύκλου ζωής τους. Ο κανιβαλισμός επίσης, δεν περιορίζεται σε σαρκοφάγα είδη, αλλά βρίσκεται συνήθως και στα φυτοφάγα ζώα
4.- Κοπροφαγία. Είναι η κατανάλωση των περιττωμάτων ζώων ή ανθρώπων. Η λέξη προέρχεται από την ελληνική λέξη κόπρος. Πολλά είδη ζώων τρώνε περιττώματα ως φυσιολογική συμπεριφορά και το κάνουν κάτω από ασυνήθιστες συνθήκες.
5.- Η κατάθλιψη. Συμπεριφορές που σχετίζονται με μια κατάσταση χαμηλής διάθεσης και αποστροφή προς κάθε δραστηριότητα.
6.- Η υπερβολική επιθετικότητα. Η επιθετικότητα είναι προφανής, συχνά επιβλαβής, στην κοινωνική αλληλεπίδραση έχει την πρόθεση να προκαλέσει βλάβη ή άλλη δυσάρεστη κατάσταση από άλλο άτομο. Πρόκειται για μια σχεδόν καθολική συμπεριφορά των ζώων. Αυτό μπορεί να συμβεί είτε σε αντίποινα ή χωρίς πρόκληση.
7.- Υπερβολική ούρηση (πολυουρία). Όταν η ούρηση γίνεται πιο συχνά από ό, τι αναμένεται ή υπό συνθήκες όπου δεν θα πρέπει να αναμένεται και είναι μια κατάσταση που συνήθως ορίζεται ως υπερβολική ή ασυνήθιστα μεγάλη παραγωγή ούρων. Η πολυουρία εμφανίζεται συχνά σε συνδυασμό με πολυδιψία (αυξημένη δίψα), αν και είναι δυνατόν να έχουμε το ένα χωρίς το άλλο, και η πολυδιψία μπορεί να είναι μια αιτία ή ένα αποτέλεσμα. Η ψυχογενής πολυδιψία μπορεί να οδηγήσει σε πολυουρία.
8.- Υπερβολική γλείψιμο. Το υπερβολικό γλείψιμο του δαπέδου, τοίχου ή άλλων περιβαλλοντικών χαρακτηριστικών.
9.- Λιποθυμία. Μια παροδική απώλεια της συνείδησης και του ορθοστατικού τόνου, χαρακτηρίζεται από ταχεία έναρξη, μικρή διάρκεια, και αυτόματη ανάκαμψη. Αφορά τις κατσίκες, πρόκειται για μυοτονική κατσίκα, αλλιώς γνωστή και ως λιποθυμία της κατσίκας και συμβαίνει όταν οι μύες της παγώνουν για περίπου 10 δευτερολέπτων, λόγω της αίσθησης πανικού. Αν και ανώδυνη, αυτό συνήθως προκαλείται από μια κληρονομική γενετική διαταραχή που ονομάζεται συγγενής μυοτονία.
10.- Πτεροτιλλομανία. Όταν τα πουλιά μασούν, δαγκώνουν ή μαδούν τα δικά τους φτερά με το ράμφος τους, με αποτέλεσμα να προκαλούν ζημιά στα φτερά και περιστασιακά το δέρμα τους.
11.- Γεωφαγία. τρώει χώμα ή άμμο. Η γεωφαγία είναι ευρέως διαδεδομένη στο ζωικό βασίλειο. Ο Γαληνός, ο Έλληνας φιλόσοφος και γιατρός, ήταν ο πρώτος που κατέγραψε την χρήση του πηλού σε άρρωστα ή τραυματισμένα ζώα στο δεύτερο αιώνα μ.Χ.. Αυτό το είδος της γεωφαγία έχει τεκμηριωθεί σε πολλά είδη θηλαστικών, πουλιών, ερπετών, πεταλούδων και ιδίως μεταξύ των φυτοφάγων
12.- Μετατροπή φυτοφάγων σε σαρκοφάγα ζώα. Όταν ένα φυτοφάγο ζώο τρώει σάρκες ή ένα σαρκοφάγο τρέφεται με φυτικά υλικά.
13.- Η βρεφοκτονία. Περιλαμβάνει τη θανάτωση των νέων απογόνων από ένα ώριμο ζώο του είδους του. Ωοκτόνος είναι η ανάλογη καταστροφή των αυγών. Αν και η ανθρώπινη βρεφοκτονία έχει μελετηθεί ευρέως, πρακτικά έχει παρατηρηθεί σε πολλά άλλα είδη σε όλο το ζωικό βασίλειο. Αυτά περιλαμβάνουν μικροσκοπικά τροχόζωα, έντομα, ψάρια, αμφίβια, πτηνά και θηλαστικά. Βρεφοκτονία μπορεί να ασκηθεί και από αρσενικά και από θηλυκά ζώα.
Η βρεφοκτονία προκαλείται από τη σεξουαλική σύγκρουση του δολοφόνου (συχνά αρσενικού) με το νέο σεξουαλικό σύντροφο της μητέρας, η οποία δεν θα ήταν πλέον διαθέσιμη. Μπορεί επίσης να συμβεί για άλλους λόγους, όπως η πάλη για τα τρόφιμα μεταξύ των θηλυκών.
14.- Ξυλοφαγία. Διαταραχή που εστιάζει στην επιθυμία του ζώου να τρώει ξύλα.
15.- Μανία. έκδηλη επιθετικότητα που κατευθύνεται στους νεογέννητους απογόνους από μια μητέρα των ζώων, που συχνά περιλαμβάνει κανιβαλισμό και παιδοκτονία.
16.- Αυτο-κανιβαλισμός (αυτοφαγία, αυτοσαρκοφαγία). Ένα ζώο τρώει τον εαυτό του.
17.- Δάγκωμα της ουράς. Συνεχές δάγκωμα ή μάσημα της ουράς του ή της ουράς άλλου ζώου.
18.- Κυνήγημα της ουράς. Ένα ζώο που κυνηγά συνεχώς την ουρά του σε κύκλους. Συνήθως πρόκειται για ψυχογενές αίτιο.
19.- Τριχοτιλλομανία. Όταν ένα ζώο τραβάει τη δική του γούνα, τις τρίχες ή το μαλλί του, και συχνά ακολουθεί η κατάποση του.
20.- Ούρων κατανάλωση. Όταν τα ζώα πίνουν τα ούρα τους και αυτό είναι συνήθως σύμπτωμα ουραιμίας.