Ερλιχίωση σε σκύλο – vets.com.gr

ΕΡΛΙΧΙΩΣΗ – ΕΡΛΙΧΙΑ ΣΕ ΣΚΥΛΟ -VETS

ΕΡΛΙΧΙΩΣΗ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ, ΔΙΑΓΝΩΣΗ, ΘΕΡΑΠΕΙΑ.   

ΤΣΙΜΠΟΥΡΙΑ ΚΑΙ ΕΡΛΙΧΙΩΣΗ

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΑΡΘΡΟΥ: ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ ΚΤΗΝΙΑΤΡΟΣ

                                   ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ ΚΤΗΝΙΑΤΡΟΣ – ΟΔΟΝΤΙΑΤΡΟΣ ΖΩΩΝ

Ehrlichia είναι ένα είδος βακτηρίου που μολύνει τα  σκυλιά, αλλά και άλλα είδη παγκοσμίως, προκαλώντας την  ασθένεια που ονομάζεται ehrlichiosis.  Η ερλιχίση συνήθως μεταδίδεται από το τσίμπημα των τσιμπουριών.

Αρχικά πίστευαν ότι η ερλιχίωση είναι μόνο μια ασθένεια που προσβάλει τα ζώα. Για πρώτη φορά περιγράφεται στον άνθρωπο το 1987 και σήμερα γνωρίζουμε καλά ότι η ερλιχίωση βρίσκεται σε 30 τουλάχιστον κράτη, κυρίως στην Αμερική στην Ευρώπη και την Αφρική.

ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΕΡΛΙΧΙΩΣΗΣ. Το βακτήριο Ehrlichia μολύνει τα λευκά κύτταρα του αίματος. Υπάρχουν πολλά είδη βακτηρίων Ehrlichia, τα οποία μολύνουν μια μεγάλη ποικιλία ζώων, αλλά υπάρχουν μόνο λίγα είδη τα οποία μολύνουν τα σκυλιά. Μια στενά συνδεδεμένη λοίμωξη που επίσης επηρεάζει τον αριθμό των αιμοπεταλίων και προκαλείται από το βακτήριο Anaplasma, μερικές φορές συγχέεται με την Ehrlichia.  

Οι περισσότερες λοιμώξεις από το βακτήριο Ehrlichia εμφανίζονται μετά από δαγκώματα κροτώνων. Η μόλυνση είναι επίσης δυνατόν να γίνει και μέσω των μεταγγίσεων αίματος.

ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΝΟΣΟΥ. Η Ερλιχίωση εμφανίζεται  σε όλο τον κόσμο στις περιοχές όπου αφθονούν τα τσιμπούρια και που μπορούν να μεταφέρουν την ασθένεια. Ένα οποιοδήποτε σκυλί μπορεί να μολυνθεί, υπάρχουν μερικές φυλές, που είναι επιρρεπείς στη μόλυνση και με εμφάνιση σοβαρών χρόνιων καταστάσεων.

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΕΡΛΙΧΙΩΣΗΣ. Τα συμπτώματα και η σοβαρότητα της ασθένειας εξαρτώνται από το εκάστοτε είδος του βακτηρίου Ehrlichia και από την ανοσολογική απόκριση του σκύλου. Σε γενικές γραμμές η Erlichia canis φαίνεται να προκαλεί  την πιο  σοβαρή ασθένεια και  με διάφορα στάδια.

ΦΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΡΛΙΧΙΩΣΗΣ.  Η οξεία φάση εμφανίζεται μέσα στις πρώτες εβδομάδες της μόλυνσης και σπάνια είναι θανατηφόρα. Μερικοί σκύλοι από όσους έχουν προσβληθεί από την ασθένεια, αλλά όχι όλοι, τελικά θα μεταπηδήσουν σε υποξεία φάση και τέλος σε χρόνια φάση, όπου η ασθένεια εξελίσσεται σε πολύ σοβαρή και επικίνδυνη. Ωστόσο, στην πράξη είναι δύσκολο να διακρίνει κανείς αυτές τις δύο τελευταίες φάσεις.

Τα βασικά συμπτώματα της ερλιχίωσης είναι: Πυρετός, λήθαργος, απώλεια της όρεξης, απώλεια βάρους, ανώμαλη αιμορραγία (ρινορραγία, αιμορραγία κάτω από το δέρμα, μώλωπες), διόγκωση των λεμφαδένων, διόγκωση σπλήνα, πόνος και δυσκαμψία (λόγω  αρθρίτιδας και πόνου στους μύες), βήχας, πιθανός έμετος, διάρροια, φλεγμονή του οφθαλμού,  νευρολογικά συμπτώματα ( έλλειψη συντονισμού, κατάθλιψη, παράλυση).

ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΡΛΙΧΙΩΣΗΣ. Μπορεί να είναι δύσκολο να επιβεβαιωθεί η διάγνωση της ερλιχίωσης με την κλινική εξέταση του ζώου. Οι εξετάσεις αίματος όμως δείχνουν συνήθως μια μείωση του αριθμού των αιμοπεταλίων και μερικές φορές μείωση του αριθμού των ερυθρών αιμοσφαιρίων και των λευκών αιμοσφαιρίων. Επίσης μπορεί να παρατηρηθεί αλλαγή στα επίπεδα πρωτεΐνης στο αίμα. Επιχρίσματα αίματος μπορεί να εξετασθεί για την παρουσία των βακτηρίων  Ehrlichia. Αίμα μπορεί επίσης να ελεγχθεί για αντισώματα Ehrlichia, αν και αυτό μπορεί να μας δώσει μερικές φορές εσφαλμένα αποτελέσματα. Με εξειδικευμένες δοκιμές μπορούμε να ελέγξουμε για γενετικό υλικό  Ehrlichia. Σε γενικές γραμμές, ένας συνδυασμός των εργαστηριακών δοκιμών, μαζί με τα κλινικά συμπτώματα και το ιστορικό του ζώου  χρησιμοποιούνται για να γίνει η διάγνωση.

Η διάγνωση περιπλέκεται περισότερο από το γεγονός ότι τα σκυλιά που έχουν μολυνθεί με Ehrlichia μπορεί επίσης να έχουν μολυνθεί και με άλλες ασθένειες που μεταφέρονται από τσιμπούρια, όπως Babesia ή νόσο του Lyme. Η παρουσία αυτών των άλλων ασθενειών μπορούν να κάνουν τα συμπτώματα πιο περίπλοκα, πιο σοβαρά έτσι ώστε η διάγνωση να γίνεται δυσκολότερη.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΕΡΛΙΧΙΩΣΗΣ. Η Ερλιχίωση ανταποκρίνεται καλά στη θεραπεία με τετρακυκλίνη και δοξυκυκλίνη. Ένας καλός δείκτης της θετικής ανταπόκρισης στη θεραπεία είναι ο αριθμός των αιμοπεταλίων. Τα αιμοπετάλια γενικά αρχίζουν να αυξάνονται εντός 48 ωρών από την έναρξη της θεραπείας και ομαλοποιούνται εντός 14 ημερών. Η βελτίωση των συμπτωμάτων είναι συνήθως πολύ γρήγορη, αλλά απαιτούνται αρκετές εβδομάδες θεραπείας για να εξασφαλιστεί μια πλήρη αποκατάσταση της υγείας του ζώου. Σε σοβαρές περιπτώσεις όπου ο αριθμός των αιμοσφαιρίων είναι πολύ χαμηλός, μπορεί να χρειαστεί  μετάγγιση αίματος.

Η επαναμόλυνση είναι δυνατόν να γίνει καθώς  η ανοσία στην ερλιχίωση  δεν είναι μεγάλης διαρκείας.

ΠΡΟΛΗΨΗ ΤΗΣ ΕΡΛΙΧΙΩΣΗΣ. Η πρόληψη  στην αντιμετώπιση  των τσιμπουριών, που μεταφέρουν το βακτήριο της Ehrlichia είναι το καλύτερο μέσο για την πρόληψη της ερλιχίωσης. Ελέγξτε το σκυλί σας καθημερινά για τσιμπούρια και αφαιρέστε τα, το συντομότερο δυνατόν. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό σε περίοδο αιχμής τσιμπουριών  ή αν ο σκύλος σας ζει σε περιοχή με πράσινο και νερά. Τα αντιπαρασιτικά προϊόντα είναι ιδανικά για την αντιμετώπιση των τσιμπουριών.

Φροντίστε να ακολουθείτε πάντα τις συμβουλές του κτηνιάτρου σας κατά τη χρήση αυτών των αντιπαρασιτικών προϊόντων.

Εάν το κατοικίδιο ζώο σας παρουσιάζει οποιαδήποτε από τα συμπτώματα της ασθένειας, παρακαλείσθε να συμβουλευτείτε τον  κτηνίατρο σας το συντομότερο δυνατόν.