Δημόσια υγεία: Ψώρα – Σαρκοπτική ψώρα και άνθρωπος. – vets.com.gr

Δημόσια υγεία: Ψώρα – Σαρκοπτική ψώρα και άνθρωπος.
Πως γίνεται η μετάδοση της ψώρας;

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΑΡΘΡΟΥ: ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΤΗΝΙΑΤΡΟΣ

   Η σαρκοπτική ψώρα είναι παρασιτική δερματίτιδα που οφείλεται σε ακάρεα, τα οποία ζουν πάνω ή μέσα στο δέρμα του ξενιστή. Το παράσιτο Sarcoptes scabiei παρασιτεί στον άνθρωπο εδώ και τουλάχιστον 2,500 χρόνια. Η εμφάνιση της έχει σχέση με τις συνθήκες του περιβάλλοντος, με την επαφή των ζώων μεταξύ τους, την επαφή ανθρώπου με ζώα και τέλος, με κάποιες ενδημικές περιοχές. Εμφανίζεται με δερματικές αλλοιώσεις και έντονο κνησμό. Είναι μικρότατο, συχνά δύσκολο να βρεθεί και προκαλεί μια νόσο, που οι περισσότεροι την γνωρίζουν ως ψώρα.

   Η μετάδοση της σαρκοπτικης ψώρας γίνεται είτε άμεσα με επαφή του ανθρώπου με μολυσμένο ζώο, είτε έμμεσα με επαφή του ανθρώπου με σκεύη περιποίησης του παρασιτούμενου ζώου. Yπολογίζεται ότι πάνω από 300.000.000 περιπτώσεις ψώρας στον άνθρωπο συμβαίνουν κάθε χρόνο παγκοσμίως. Προσβάλλεται οποιαδήποτε φυλή ή ηλικία ανεξαρτήτως από συνθήκες προσωπικής υγιεινής. Η ψώρα μεταδίδεται σχεδόν πάντα από άνθρωπο σε άνθρωπο με στενή επαφή. Μπορεί να είναι ένα παιδί, ένας φίλος ή άλλο μέλος της οικογένειας. Η νόσος απαιτεί επίμονη και σχολαστική θεραπευτική αγωγή. Οι δερματολόγοι που ασχολούνται με τη ψώρα και θεραπεύουν πολύ συχνά περιστατικά, θεωρούν ότι η ψώρα δεν είναι μια νόσος που προσβάλλει φτωχά οικονομικά στρώματα και βεβαίως, δεν έχει σχέση με κακές συνθήκες υγιεινής. Κανένας μας δεν είναι άτρωτος στη νόσο. Η ψώρα προσβάλλει πλούσιους και φτωχούς, νέους και γέρους. Παρ’ όλα αυτά είναι συχνότερη σε πυκνοκατοικημένες περιοχές. Είναι πιο συχνή σε αυτούς που έχουν στενότερη φυσική επαφή με άλλους, ιδίως παιδιά, μητέρες βρεφών και ηλικιωμένοι σε διάφορα ιδρύματα.

   Γεγονός είναι, ότι τα περισσότερα από τα ακαρεοκτόνα σκευάσματα του υπάρχουν στο εμπόριο είναι αποτελεσματικά στην αντιμετώπιση της σαρκοπτικής ψώρας. Αρκετά όμως είναι τοξικά και προκαλούν ανεπιθύμητες ενέργειες. Ιδιαίτερη προσοχή χρειάζεται όταν ένα κατοικίδιο ζώο μολυνθεί, στην όλη θεραπευτική αντιμετώπιση του, για να αποφευχθεί η περεταίρω μετάδοση της νόσου. Σημαντική προσοχή πρέπει να δίνεται σε παιδιά και ανοσοκατεσταλμένους οργανισμούς.